با این حال، به طور کلی، اختلال عاطفی فصلی از پاییز یا زمستان شروع می‌شود و در بهار یا اوایل تابستان پایان می‌یابد. اگرچه علل دقیق اختلال عاطفی فصلی هنوز مشخص نیست، اما برخی دانشمندان فکر می‌کنند که هورمون‌های خاص تولیدشده در مغز باعث تغییرات مرتبط با نگرش در زمان‌های خاصی از سال می‌شوند.
کارشناسان بر این باورند که شاید افسردگی فصلی با این تغییرات هورمونی در ارتباط باشد. یک نظریه در این باره وجود دارد که می‌گوید تابش ضعیف نور خورشید در طول پاییز و زمستان باعث می‌شود مغز سروتونین (هورمون تنظیم خلق و خو) کمتری تولید کند؛ وقتی مسیرهای سلول‌های عصبی مغز که خلق و خوی فرد را تنظیم می‌کنند عملکرد طبیعی نداشته باشند، احساس افسردگی به همراه علائم خستگی و افسردگی بروز پیدا می‌کند. افسردگی فصلی معمولاً در بزرگسالی شروع می‌شود و در زنان شایع‌تر از مردان است. برخی از افراد مبتلا به افسردگی فصلی همراه با علائم خفیف، احساس ناخوشایندی دارند. برخی دیگر علائم شدیدتری دارند که روابط و زندگی کاری‌شان را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
اشتهای کمتر، اختلال در خواب و کاهش وزن از علائم افسردگی تابستانی است.
علائم افسردگی زمستانی
افراد مبتلا به علائم افسردگی زمستانی معمولاً خیلی بیشتر از حد معمول می‌خوابند و اشتهای بیشتری برای غذا خوردن دارند.
آن‌ها همچنین بسیاری از علائم هشدار دهنده طبیعی افسردگی را دارند، از جمله: احساس غم، بداخلاقی یا ناامیدی، انرژی کمتر، اختلال در تمرکز، خستگی، میل به تنهایی، افکار خودکشی و افزایش وزن.
ویژگی اصلی افسردگی فصلی این است که خلق و خو و رفتار شما به عبارتی وابسته به تقویم است و همراه با تغییر فصل دچار تغیرات رفتاری می‌شوید. این یک اختلال خلقی جداگانه نیست بلکه نوعی افسردگی اساسی یا اختلال دوقطبی است که گاهی اوقات افسردگی شیدایی نامیده می‌شود.
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر هر سال در همان زمان معین احساس افسردگی، خستگی و بدخلقی می‌کنید و به نظر می‌رسد که این احساسات ماهیت فصلی دارند، ممکن است به نوعی افسردگی فصلی مبتلا باشید. برای درمان به یک روان‌درمانگر مراجعه کرده و با او درمورد احساسات خود آشکارا صحبت کنید. برای کسب نتیجه مطلوب، توصیه‌های پزشک درمانگر خود را جهت تغییر سبک زندگی و درمان اثربخش دنبال کنید.