اگر تا به حال برایتان پیش آمده که بعد از شنا در استخر بیمار شده اید، علت آن احتمالا آب آلوده ی استخر بوده است. اگرچه شنا ورزش و تفریح بسیار مفید و لذت بخشی است اما سالانه افراد زیادی در محیط استخرها، وان های آب گرم و پارک های آبی بیمار می شوند. درست است که آب استخر عامل بیماری است و خطر بیمار شدن واقعا وجود دارد، اما لازم نیست وحشت زده شوید و خود را از لذت شنا در استخر محروم کنید.

تا زمانی که میزان pH و کلر آب استخر به درستی تنظیم شده باشد، مواد گندزدا بیشتر میکروب های بیماری زا را از بین خواهند برد. به علاوه خوشبختانه با اقدامات احتیاطی می توان از بیمار شدن خود جلوگیری کرد.

انگل کریپتو

انگل کریپتوسپوریدیوم که عمده ترین عامل اسهال است، در برابر مواد شیمیایی آب استخرها کاملا مقاوم است. این انگل در مدفوع شناگران دیگری وجود دارد که آلوده به آن هستنند و هاگ های آن می توانند ساعت ها تا روزها در آب زنده بمانند. در صورت آلوده شدن به این انگل، فرد تا ۲ هفته مبتلا به اسهال خواهد شد. برای کاهش خطر، از بلعیدن آب استخر (حتی به مقدار کم) پرهیز کنید. هر فردی که مبتلا به اسهال است باید از شنا در استخر پرهیز کند. این مسأله در مورد کودکانی که از پوشک استفاده می کنند هم صدق می کند.

قرمزی چشم هایتان از کلر آب نیست

وقتی مواد شیمیایی درون آب استخر با چیزهایی مثل ادرار، عرق و آلودگی های بدن ترکیب می شوند، چشم ها در تماس با آب اذیت می شوند. در نتیجه ی ترکیب این مواد با کلر ماده ای به نام کلرامین به وجود می آید که بوی شدیدی دارد. در حقیقت، بوی شدید کلر ناشی از این ماده است. اگر این بو خیلی تند باشد، نشان دهنده ی آن است که تعادل مواد شیمیایی آب بر هم خورده و نیاز به بازبینی و تنظیم دوباره ی مواد است.

بیماری گوش شناگران را جدی بگیرید

خارش، قرمز شدن، ورم و درد گوش، نشانه های بیماری عفونی گوش شناگران هستند که نوعی عفونت در گوش خارجی است. این بیماری زمانی به وجود می آید که باکتری موجود در آب استخر، در مجرای گوش باقی می ماند و تکثیر می شود. با استفاده از گوش گیر، گوش های خود را مسدود نگه دارید یا با یک حوله ی خشک، بعد از شنا رطوبت درون گوش تان را خشک کنید تا از بیماری گوش شناگران جلوگیری کنید. در صورت ابتلا به این بیماری، پزشک قطره ی گوشی برای شما تجویز می کند که از رشد باکتری ها جلوگیری می کند.

راش های پوستی تان ممکن است ناشی از وان آب گرم باشد

اگرچه غوطه ور شدن در وان های آب گرم آرامش بخش به نظر می رسد، اما ممکن است در اثر باکتری ای به نام سودوموناس آئروژینوزا دچار عفونت پوستی ای شوید که به آن راش پوستی وان آب گرم گفته می شود. این میکروب درون آب زندگی می کند و در وان آب گرم تکثیر می شود. راش پوستی ناشی از این باکتری، خارش دار، ناهموار، قرمز رنگ و گاهی چرکین است. بهترین راه برای جلوگیری از این عفونت، شستشوی بدن با صابون در حمام، بعد از هر جلسه استفاده از وان آب گرم است. علاوه بر این، لباس شنای خود را حتما بشویید.

قارچ پا

قارچ پا بیماری پای ورزشکاران نوعی عفونت قارچی واگیردار است که در اثر تماس با شخص مبتلا یا لمس سطوح آلوده سرایت می کند. این قارچ پوستی در محیط های گرم و مرطوب رشد می کند و از بیماری های شایع در استخرها است. در اتاق های رختکن و اطراف استخر حتما دمپایی به پا داشته باشید.

چیزی شبیه به مسمومیت غذایی

تحقیقات نشان می دهد آب اغلب استخرها آلوده به باکتری ای. کولای است، یعنی همان باکتری عامل مسمومیت غذایی. این باکتری از طریق مدفوع شناگران وارد آب می شود. خوشبختانه بیشتر گونه های این باکتری بی ضرر هستند. با این حال، شواهد نشان می دهد گونه هایی که باعث دل درد و اسهال می شوند می توانند در آب استخر زنده بمانند. اگر ظرف یک یا دو روز بعد از شنا بیمار شدید، احتمالا ناشی از آب استخر است.

بیماری لژیونر

باکتری ای به نام لژیونلا عامل بیماری های لژیونر (نوع شدید بیماری سینه پهلو) و تب پونتیاک (نوعی عفونت تنفسی خفیف) است. علائم بیماری لژیونر ۲ تا ۱۰ روز بعد از آلودگی به این باکتری ظاهر می شوند و عبارتند از: سر درد، درد عضلانی، لرز کردن و تب شدید.

هپاتیت 

اگرچه اتفاق نادری است اما غیر ممکن نیست. ویروس هپاتیت آ که باعث بیماری کبدی می شود می تواند در آب و غذای آلوده به مدفوع انسان و حیوان زندگی کند و اگر سهواً کمی از چنین آبی را ببلعید، این ویروس وارد سیستم بدن تان خواهد شد. این اتفاق در آب های مکان های تفریحی ای مثل استخرهای عمومی نادر است و طبق تحقیقات، در سرتاسر دنیا در هر دهه یک بار ممکن است این اتفاق رخ دهد. اغلب هفته ها طول می کشد تا علائم این بیماری ظاهر شود. نشانه های آن عبارتند از: احساس درد در بالای سمت راست شکم، استفراغ و تهوع ناگهانی و احساس خستگی.

دو میکروب شایع دیگر

طبق تحقیقات، هر انسان بالغ در هر زمان معینی، حدود ۰/۱۴ گرم مدفوع بر روی مقعد خود دارد. این مدفوع وارد آب استخر حل می شود و همین مسأله بقیه ی شناگران را در معرض انواع بیماری های اسهالی قرار می دهد. شیگلا و نورو ویروس دو میکروب شایع دیگر در استخرها هستند. شیگلا منجر به اسهال خونی، دل درد و تب می شود، اما اغلب افراد مبتلا به آن بدون نیاز به درمان، بهبود می یابند. نورو ویروس که به شدت مسری است، در استخرها، دریاچه ها، رودخانه ها و چشمه ها وجود دارد و منجر به استفراغ شدید و اسهال به مدت یک تا سه روز می شود، به همین دلیل افراد مبتلا به آن را خطر از دست رفتن آب بدن تهدید می کند.

مراقب استخرهای هتل ها باشید

استخرهای هتل ها اغلب کمتر مورد توجه قرار می گیرند. به همین دلیل است که بسیاری از افراد در استخر و وان آب گرم هتل ها بیمار می شوند. برای بررسی تمیزی آب، کف استخر را با دقت نگاه کنید. باید بتوانید کف استخر یا دریچه ی تخلیه ی آب را ببینید. دیواره های استخر را لمس کنید؛ نباید لغزنده باشند. در آخر با دقت بو بکشید. اگر نمی توانید دریچه ها را ببینید، دیواره ها لغزنده هستند و بوی کلر زننده است، نباید از آن استخر یا وان آب گرم استفاده کنید.

همیشه اول دوش بگیرید

طبق تحقیقات بیشتر افراد قبل از ورود به استخر دوش نمی گیرند. باکتری های زیادی روی پوست ما وجود دارد که به محض ورود به استخر، وارد آب خواهد شد. برای خلاص شدن از آن ها حتما باید از صابون استفاده کنید. دست کم یک دقیقه آبکشی بدن بخش زیادی از آلودگی ها را خواهد شست.