افکار ما نتیجه احساسات ما هستند و به همین دلیل ممکن است برخی از ما با افزایش سن، قدرت رویاپردازی را از دست بدهیم.

دکتر ارین وستگیت، استاد روانشناسی دانشگاه فلوریدا، در بیانیه ای در این رابطه توضیح داد که رویاپردازی بخشی از مجموعه ابزارهای شناختی ما است که توسعه نیافته و این موضوع بسیار غم انگیز است.طبق مطالعات دکتر وستگیت، رویاپردازی سخت تر از آن است که به نظر می رسد. وی در این رابطه  می گوید: برای رویاپردازی در واقع شما باید بازیگر، کارگردان، فیلمنامه نویس و مخاطب یک اجرای ذهنی باشید. اگرچه به نظر می رسد که با رویاپردازی هیچ کاری در واقعیت انجام نمی شود اما این کار از نظر شناختی روی ما تاثیرگذار است. 

نتایج مطالعات نشان می دهد که مغز ما در تدوین افکار شاد مشکل دارد و به نظر می رسد ما نمی دانیم چگونه برای داشتن یک تجربه مثبت به چه چیزی فکر کنیم. از آنجا که روند رویاپردازی به احساسات ارتباط دارد، محققان معتقدند توانایی رویاپردازی دارای  مزایای احساسی است و دکتر وستگیت و تیمش می گویند رویاپردازی ممکن است به مردم در تقویت قدرت مغز، تحمل درد و حتی تحریک سلامتی کمک کند. آنها در حال تلاش برای کمک به مردم برای بازیابی توانایی رویاپردازی هستند.

اولین راه برای تسلط بر هنر رویا پردازی این است که موضوعات دلپذیری را برای مغز ارجاع دهید. این کاری است که همه ما می توانیم انجام دهیم اما در عین حال این عمل برای همه آسان نیست هرچند بخش دلگرم کننده مساله این است که همه ما می توانیم برای رویاپردازی بهتر عمل کنیم. 

در این مطالعه، شرکت کنندگان به چیزهای سطحی مانند لذت بردن از بستنی فکر کرده و افکار لذت بخش معنی داری را به ذهن نیاوردند. هنگامی که محققان آنها را با فهرستی از موضوعات متناسب با این قالب راهنمایی کردند، ۵۰ درصد افزایش تفکر مثبت را گزارش کردند و موضوعاتی مانند اهداف آینده، رویدادهای پیش بینی شده و خاطرات مورد علاقه در لیست موضوعات مثبت آنها دیده شده است.

قابل توجه است که فقدان رویاپردازی می تواند منجر به کسالت شده و باعث شود افراد پرخاشگر شده و حتی رفتارهای خشونت آمیز از خود بروز دهند. در یک مطالعه دیگر، یک چهارم شرکت کنندگان زن و بیش از نیمی از مردان (۶۷ درصد) ترجیح دادند خودشان را با شوک الکتریکی تنبیه کنند تا اینکه بتوانند افکار خود را بازتاب دهند. با پیشرفت های امروزی در فناوری، دستگاه های هوشمند می توانند به راحتی ما را از افکارمان منحرف کنند. در واقع اگر شما در مرکز توجه باشید، ترجیح می دهید به یک پیک نیک خوب که قبلاً رفته اید فکر کنید تا اینکه به کار خود برسید.

مطالعه مذکور نشان می دهد که اگرچه اکثر مردم از برنامه ریزی لذت می بردند اما وقتی این مفهوم با رویاپردازی روز آزمایش ترکیب شد، دیگر یک رویداد خوشایند نبود. در نهایت، زمان بندی برای ورود به حالت رویاپردازی مهم است. با اینکه خیال پردازی برای ما آسان تر است اما در برابر کارهای معمولی مانند مسواک زدن یا دوش گرفتن سخت تر خواهد بود. بنابراین متخصصان توصیه می کنند بهترین کار این است که افراد در سنین بزرگسالی باید توانایی خود را برای رویاپردازی تقویت کنند تا از طریق آن قدرت مغزشان را  پرورش دهند.

شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله احساسات (Emotion) منتشر شده و قابل دسترس است. 

منبع: studyfinds