خانم لیزا آلزو توضیح میدهد که چرا اکنون بهترین زمان است تا میراث خود را برای نسل های آینده به جا بگذارید.  

خاطره، داستانی است که فقط شما میتوانید آن را بازگو کنید و خبر خوب این که برای این کار نیاز نیست نویسنده ای حرفه ای باشید. با این مقاله شما در مسیر ارزشمند نوشتن شرح حال زندگی خود گام برمی دارید و با کمک آن می توانید خلاقیت هنری خود را محک بزنید.

خاطره چیست؟

خاطره ثبت وقایع نوشته شده توسط شخصی است که دانش کافی و شخصی از آنها دارد و بر اساس مشاهدات شخصی است. خاطره تاریخچه شخصی و خانوادگی شما را در برمی گیرد، اما رزومه و یا سفرنامه نیست و با دیگر نوشته ها در مورد زندگی شما مانند مدیحه سرایی، بیوگرافی، تصویرسازی شخصیتی و یا خصوصیات شخصی نوشته شده توسط دیگران فرق می کند. خاطره شما در مورد خود شماست، و با احساسات خود شما خلق شده است نه فقط آنچه برای شما اتفاق افتاده است. به خاطره مانند داستان زندگی واقعی گذشته خود فکر کنید. در برخی متون عمومی، خاطره اغلب به جای اتوبیوگرافی استفاده می شود (و ممکن است در کتاب فروشی ها در همین دسته طبقه بندی شود)، اما در حالی که اتوبیوگرافی اغلب در مورد ترتیب زمانی اتفاقات کل زندگی نویسنده می باشد، خاطره فقط در مورد بخش خاصی از زندگی نویسنده صحبت می کند.

پنج نکته برای نوشتن خاطرات

اگر آماده هستید که ثبت خاطرات خود را شروع کنید، پنج نکته زیر را دنبال کنید:

۱. با جدول زمانبندی آغاز کنید.

یک جدول زمانبندی به ترتیب تاریخ رخدادهایی تهیه کنید که می خواهید در مورد آنها بنویسید. مهمترین اتفاقات را با نظر خود انتخاب کنید - اتفاقاتی که می خواهید در خاطرات خود لحاظ کنید. با مستند کردن تمامی اتفاقات مهم زندگی خود یک تاریخچه کامل بسازید – جدول زمانبندی تهیه کنید.

زمانی که می خواهید در مورد انتخاب رخداد خاصی تصمیم بگیرید: ۱) یک رخداد مهم را در زندگی خود انتخاب کنید (دوران دبیرستان، فارغ التحصیلی، روز ازدواج و...). تنها یکی از این رخدادها را توصیف کنید. اگر داستان های دیگری در ارتباط با این موضوع وجود دارند چنانچه مایل هستید می توانید آن ها را نیز بیان کنید؛ یا ۲) یک اتفاق روزمره مانند یه مکالمه خاص، یک جلسه، برخورد تصادفی و... که تأثیر خاصی در زندگی شما داشته است را انتخاب کنید.

** برای ترسیم جدول زمانبندی می توانید از برخی برنامه های رایانه ای که مخصوص تهیه جدول طراحی شده اند استفاده کنید.

۲. یک تابلوی داستانی ترسیم کنید.

ترسیم داستان روشی بصری برای مطرح کردن داستانتان است. لیستی از دو یا سه موضوع که قرار است در کتاب شما بیاید تهیه و آنها را توصیف کنید. برای هر صحنه ای که میخواهید در کتاب خود بیاورید مشخص کنید چطور یک یا چند موضوع انتخابی شما در آن رخداد نقش داشته اند.

برخی از نمونه موضوعات شامل موارد زیر هستند:

· موفقیت و یا شکست در دوران تحصیل

· تولد خواهر یا برادر، و یا تجربه نداشتن خواهر و برادر

· مریضی و یا مرگ در خانواده

· یک اتفاق ناگوار (آتش سوزی، سیل، طوفان، تصادف اتومبیل و...)

· ارتباط با افراد مسن تر (خاله، دایی، پدربزرگ و...)

· ارتباط با دوست یا دشمن

· انتخاب های شغلی

· تجربه های مذهبی و زیارتی

· تصمیم به ازدواج و یا عدم ازدواج، یا داشتن و نداشتن فرزند

** برای ترسیم تابلوی داستانی نیز ابزارهای رایانه ای موجود می باشند.

۳. هر بار تنها راجع به یک موضوع بنویسید.

خاطره نویسی یک پروژه بزرگ است. پس سعی نکنید تمام موضوعات را یکجا بنویسید. این کار را به بخش های کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید و در مسیر نوشتن خود گام بردارید. زمانی را به نوشتن اختصاص دهید (حتی ۱۵ دقیقه در روز) میتوانید ساعت را تنظیم کنید. اگر وقت بیشتری دارید به نوشتن ادامه دهید. در غیر اینصورت، یادداشت بگذارید تا بدانید برای دفعه بعد از کجا باید شروع کنید. همچنین به خودتان این اجازه را بدهید که در ابتدا یک پیش نویس بد بنویسید. بار اول در مورد دیکته لغات، گرامر، انتخاب لغات و غیره و یا اینکه چطور همه قسمتها با هم تناسب دارند یا هر گونه ناهماهنگی وسواس نباشید هنگام بازبینی می توانید به این موارد بپردازید. بررسی نکات را به آینده موکول کنید تا روند خلاقیتتان متوقف نشود.

۴. شروع به نوشتن کنید.

آغاز کردن همیشه سخت ترین بخش است، اما به هر حال باید از یه جایی شروع کنید.

اگر می خواهید در نوشتن خاطرات خود پیشرو باشید سعی کنید سوالات زیر را از خود بپرسید:

· آیا زندگی من همانطوری شده که فکرش را می کردم؟ چرا و چرا نه؟

· بزرگترین دستاورد من تا کنون چه بوده است؟

· بزرگترین چالش، ناامیدی یا سرخوردگی من چه بوده است؟

· مهمترین مسئله در زندگی من اکنون چه چیزی است و چرا؟

· اگر شانسی برای انجام دوباره کاری داشتم، چه کاری را متفاوت از قبل انجام می دادم؟

· اگر می توانستم هر کاری را می خواهم انجام دهم، آن کار چه بود؟

· اهداف من اکنون چه چیزایی است؟ امید به انجام چه کاری دارم؟

· در پنج سال آینده خودم را کجا میبینم؟ در ده سال آینده چطور؟

· فلسفه زندگی من چیست؟

· اگر می توانستم به شخصی پندی در مورد مسائل مالی، فرزندان، پول، عشق، ازدواج بدهم آن پند چه می توانست باشد؟

خاطره نویسی شما را به طور خاص به چالش می کشد. حافظه هیچکس در حد عالی نیست و همه افراد خاطرات را به یک شکل در ذهن خود ندارند، بنابراین خیلی مهم است که اتفاقات زندگی خود را برای متقاعد کردن خواننده تغییر ندهید چون در این صورت خاطره شما شبیه داستان های تخیلی می شود تا داستان واقعی.

به منظور القاء بیشتر، خاطرات حسی را توضیح دهید بوها، طعم ها، صداها، حس لامسه (غذاهای مورد علاقه، انواع رایحه، مکان های مورد علاقه، ورزش های مورد علاقه، لباس هایی که دوست دارید و مشابه اینها)  و یا منابع بصری (اثر هنری، مبلمان، انواع پوشش ها، جواهرات). از یادگاری ها استفاده کنید مانند کارت پستال، نامه، ایمیل، سوغات و غیره) و از مکان هایی که دوست دارید دیدن کنید مانند (سواحل دریا، حیاط مدرسه، زمین ورزش، مکان های زیارتی) و کتاب، روزنامه و مجله بخوانید مخصوصاً برخی از آنها که مربوط به دوران کودکی شما می شوند. در نهایت با اعضا خانواده و دوستانتان صحبت کنید (از آنها در مورد کارهایی که در کودکی انجام دادید، تعطیلاتی که گذراندید، مهمانی ها و غیره سوال کنید.

هدفتان این باشد که اولین پیش نویس را تکمیل کنید. بگذارید چند روز به همان حال بماند. پیش از آنکه آن را مرور کنید حداقل چند روز صبر کنید. دفعه بعد با دید باز و تازه به آن باز خواهید گشت. اولین پیش نویس شما لزوماً کامل و بدون نقص نیست. به یاد داشته باشید که نمی توانید یک صفحه خالی را  ویرایش کنید، بنابراین هدفتان نوشتن باشد.

۵. نوشته خود را بازبینی کنید و سپس آن را با دیگران به اشتراک بگذارید.

پیش از آنکه داستان خود را با دیگران به اشتراگ بگذارید آن را مرور و اصلاح کنید. سوالات زیر را از خود بپرسید.

· آیا نوشته من در عین مختصر بودن کامل است؟

· آیا عقاید من به طور منطقی به یکدیگر مرتبط شده اند؟

· آیا نوشته من روشن و واضح است؟

· آیا از بیان تکراری اطلاعات خودداری کرده ام؟

· آیا جزییات حسی مانند توصیفات و گفتگوها رو ذکر کرده ام؟

هنگامی که پیش نویس خود را آماده کردید از یکی از اعضا خانواده و یا دوست و همکار خود بخواهید آن را بخواند. شخصی را که انتخاب می کنید باید صادق باشد و بازخورد سازنده به شما بدهد. اگر مایل هستید می توانید خاطرات و نوشته های خود را شخصاً از طریق وبلاگ به اشتراک بگذارید و یا روش های دیگر را برای انتشار آن از جستجوی اینترنتی پیدا کنید و یا از انتشارات محل زندگی خود برای روش های سنتی چاپ آن کمک بگیرید. به یاد داشته باشید بهترین راوی برای داستانتان تنها خود شما هستید. اگر تا حالا به نوشتن خاطرات خود اندیشیده اید ولی منتظر زمان مناسب هستید، خب آن زمان همین الان است.

نویسنده: لیزا آلزو

مترجم: نفیسه محمدی