آقای محسن قمصری، عضو هیأت مدیره کانون بازنشستگان صنعت نفت ایران در گفتگو با یکی از رسانه ها در مورخ چهارشنبه ۲۲ خرداد ماه درباره صندوق های بازنشستگی صنعت نفت مطالبی را بیان نمود که در این زمینه ذکر نکات زیر ضروری است.
۱. براساس بند پ ماده ۲۲ اساسنامه صندوق های نفت، صورت های مالی حسابرسی شده صندوق ها می بایستی حداکثر ۴ ماه پس از پایان سال مالی (سال مالی صندوق ها از اول خرداد ماه هر سال شروع و در پایان اردیبهشت سال بعد خاتمه می یابد) در جلسه هیأت امناء مطرح و مورد بررسی قرار گیرد. صورت های مالی حسابرسی شده سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ در موعد مقرر در هیأت امناء تصویب و در سایت کدال بارگذاری شده است. ضمناً هر ساله کلیه صورت های مالی شرکت های تابعه صندوق ها در سایت کدال بارگذاری شده و برای همگان قابل مشاهده می باشد و از صورت های مالی حسابرسی شده می توان اطلاعات مربوط به اعضای هیأت مدیره را مشاهده نمود. لذا عدم انتشار صورت های مالی صندوق های بازنشستگی نفت و عدم انتشار فهرست اعضای هیأت مدیره شرکت ها موضوعیت ندارد.
۲. یکی از ارکان صندوق های بازنشستگی نفت، هیأت امناء بوده که مطابق ماده ۸ اساسنامه، هیأت مدیره شرکت ملی نفت به عنوان هیأت امناء صندوق محسوب می شوند و رئیس هیأت امنا، وزیر نفت می باشد. لذا تغییر مواد اساسنامه نیز جزو اختیارات و وظایف هیأت امناء بوده و تغییر ایجاد شده در ماده ۱۱ اساسنامه، هیچ گونه محدودیتی را در استفاده از تجارب و تخصص بازنشستگان صنعت نفت به عنوان عضو هیأت رئیسه ایجاد ننموده است فقط امکان استفاده از تخصص افراد خارج از مجموعه صنعت نفت در هیأت رئیسه را فراهم نموده و این تغییر جهت تخصصی شدن تصمیمات هیأت رئیسه در اداره اموال بازنشستگان بوده و افزایش ثروت بازنشستگان می باشد. ضمناً هیأت امناء صندوق های بازنشستگی صنعت نفت جهت نظارت مؤثرتر بر تصمیمات هیأت رئیسه، تبصره ای را به ماده ۱۵ افزوده است مبنی بر اینکه کلیه مصوبات هیأت رئیسه قبل از اجراء در اختیار رئیس هیأت امناء قرار گیرد تا با قوانین، مقررات، سیاست ها و راهبردهای وزارت نفت و اهداف صندوق ها مغایرتی نداشته باشد. همان گونه که ملاحظه می گردد تغییر مفاد فوق مطابق اساسنامه صندوق ها صورت پذیرفته و هر دو تغییر در راستای اداره بهتر دارایی های بازنشستگان می باشد.
۳. صندوق های بازنشستگی صنعت نفت براساس اساسنامه مصوب و ثبت شده نزد اداره ثبت شرکت ها و مؤسسات غیرتجاری اداره می گردد. در اساسنامه مذکور یکی از وظایف و اختیارات ارکان (هیأت مدیره شرکت ملی نفت)، انتخاب اعضاء هیأت رئیسه با مشخصات درج شده در ماده ۱۱ اساسنامه صندوق ها می باشد چرا که مطابق ماده ۹ اساسنامه، هیأت امناء به عنوان امین دارایی های بازنشستگان معرفی شده است. لذا نمی توان به صرف خصوصی بودن صندوق ها، ارکان و نحوه اداره آن را نادیده گرفت و هیأت امناء و رئیس هیأت امناء (وزیرنفت) را از وظایف خود (انتخاب هیأت رئیسه صندوق ها) معذور داشت.
۴. مطابق ماده ۱۱ اساسنامه صندوق ها هیچ گونه منعی درخصوص استفاده از نمایندگان کانون های بازنشستگی، در هیأت رئیسه صندوق ها و دیگر عوامل اجرایی صندوق ها وجود ندارد و هیأت امناء می توانند از بین بازنشستگان صنعت نفت، اعضای هیأت رئیسه را انتخاب نمایند.
۵. نحوه اداره صندوق های بازنشستگی صنعت نفت و اموال بازنشستگان، به صورت کامل در اساسنامه صندوق ها آمده و هیأت امناء (به عنوان ارکان صندوق ها) چارچوب مشخصی درخصوص نحوه و محل سرمایه گذاری از محل دارایی های بازنشستگان مصوب نموده است. لذا امکان اتخاد تصمیمات غیراقتصادی در صندوق ها وجود نداشته و چارچوب مذکور مانع دخالت افراد و اشخاص خارج از ارکان در اداره امور صندوق ها می گردد.
۶. معیار ارزیابی عملکرد نهادهای مالی بررسی تغییرات ارزش روز خالص دارایی ها در دوره های مختلف است. براساس آخرین اطلاعات مالی و ارزیابی های انجام شده درخصوص دارایی و بدهی های صندوق و محاسبات انجام شده در رابطه با ارزش روز خالص دارایی ها، مشخص شده است که ارزش روز خالص دارایی ها در سال ۱۳۹۷ نسبت به سال ۱۳۹۶ بالغ بر ۵۰ درصد افزایش یافته است. لازم به ذکر می باشد که ارزش مذکور در سال های قبل نیز روند صعودی داشته است. لذا کم بودن بازده دارایی های صندوق درست نبوده و صندوق ها آمادگی بررسی موضوع در یک جلسه تخصصی را دارد.
