بیشک کارتون خانواده دکتر ارنست یکی از خاطرهانگیزترین کارتونهای دهه ۶۰ است. کارتونی که وقتی شروع به پخش میشد بچههای آن دهه از پای تلویزیون تکان نمیخوردند؛ انیمهای ۵۰ قسمتی درباره خانوادهای که کشتی آنها در حین سفر به استرالیا گرفتار طوفان شد، اما در آستانه غرق شدن کشتی با یک قایق نجات خود را به یک جزیره غیر مسکونی رساندند.
حتما در خاطرتان مانده که آنها برای زندگی در جزیره مجبور شدند یک خانه درختی بسازند. خانهای که برای بسیاری از ما جذاب و خواستنی بود.حالا در همین شمال ایران و در گیلان، جایی در نزدیکی بندر انزلی، در روستای دهنه سر شیجان خُمام، یک خانه درختی زیبا تبدیل به مکانی گردشگری شده است که حتی از چشم گردشگران خارجی هم دور نمانده است.
شخصی در کنار زمینهای کشاورزی و در واقع شالیزارش یک خانه درختی چندطبقه ساخته است که ناخودآگاه ما را به یاد کارتون دکتر ارنست میاندازد. اما این تنها دلیل زیبایی این مکان گردشگری نیست. اوایل تابستان رو به روی این خانه یا آلاچیق درختی نیلوفرهای زیبایی هم پرورش داده شده است که دل هر رهگذری را میبرد.
اگر به صدای همایون شجریان هم علاقهمند باشید، بیشک ترانه کولی او را که شعرش از سیمین بهبهانی است، شنیدهاید. آنجایی که در این ترانه میخواند: «میرفت و گرد راهش از دود آه تیره/ نیلوفرانه در باد پیچیده تاب خورده» در همین مکان میان نیلوفرها ناخودآگاه ورد زبانتان میشود. چون یک تاب با پایههای بسیار بلند و استاندارد رو به این تالاب پر از نیلوفر قرار دارد که سفرتان را خاطرهانگیزتر میکند.
از عطر شالیزار هم در این مکان نمیتوان گذشت؛ البته به شرطی که در فصل کاشت برنج و قد کشیدن شالی به این مکان سفر کنید. یک پل تختهای بین این شالیزار کشیده شده است تا لذت قدم زدن بین شالیزار را هم از دست ندهید. اگر اهل شعر و شاعری هم باشید میتوانید برای خودتان شعری از نیما یوشیج را زمزمه کنید: «دلم یک باغ پر نارنج/ دلم آرامش ترد و لطیف صبح شالیزار/ دلم صبحی / سلامی / بوسهای / عشقی / نسیمی / عطر لبخندی / نوای دلکش تار و کمانچه / از مسیری دورتر حتی / دلم شعری سراسر دوستت دارم دلم دشتی پر از آویشن و گل پونه میخواهد».
در زمستان هم انعکاس تصویر این خانه درختی چندطبقه در آب بینظیر و منحصر به فرد است.