مرتضی ربی / بازنشسته

مرتضی ربی می گوید: شرکت خطوط لوله از یک بافت خانوادگی برخوردار است که آن را همواره حفظ کرده است و می افزاید: بازنشستگان خطوط لوله برای شرکت در فعالیت های ورزشی سلامت محور از طریق کانون اقدام کنند.

در زندگی هرکس پهلوانی است که نقشش تا ابد در دل و جان او باقی است. برای همین می‌گویند پهلوانان هرگز نمی‌میرند. انسان‌های بزرگ، منش و شخصیت ویژه‌ای دارند که آنها را پهلوان می‌کند حتی اگر اندام درشتی هم نداشته باشند یا در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکنند. چرا که زندگی، خود بزرگ‌ترین میدان رقابت است و در این میدان بُرد با کسانی است که در یادها می‌مانند و جاودانه می‌شوند.

آشنایی

سال ۱۳۳۱ در اراک چشم به جهان گشود. هنوز از آغوش مادر جدا نشده بود که خانواده به تهران مهاجرت کرد و او دنیا را از دریچه این شهر بزرگ شناخت و گام به گام رشد کرد تا امروز که پهلوانی است بنام و آوازه‌ای جهانی در ورزش کشتی و داوری این رشته دارد. مرتضی ربی در کنار ورزش پهلوانی کشتی بالید و به ثمر رسید.

سال ۱۳۴۶ در حالی که ۱۵ سال بیشتر نداشت به ورزش کشتی روآورد. برادر بزرگش در این رشته فعالیت می‌کرد و او بود که شوق ورزش را در جانش بیدار کرد. با ثبت‌نام در باشگاه شفق تمریناتش را زیر نظر مرحوم منوچهر درجزی آغاز کرد. او در کنار درس به طور حرفه‌ای ورزش را دنبال می‌کرد و سپس در مسابقات آموزشگاه‌های تهران حضور یافت.

استخدام

در گیرودار مسابقات و تمرین‌های سخت بود که از آگهی استخدام در صنعت نفت اطلاع یافت و با شرکت در آزمون ورودی در بین ۳۰۰ متقاضی رتبه اول را به دست آورد و برای طی دوره آموزشی به منطقه لرستان اعزام شد. او به عنوان مسئول حراست نخستین روزهای کاری را در منطقه لرستان سپری کرد. می‌گوید: «حال و هوای آن روزها را هنوز با تمام وجود حس می‌کنم. سال ۱۳۵۴ بود و من برای گذراندن دوره آموزشی به منطقه کوهدشت رفته بودم. شرکت خطوط لوله از یک بافت خانوادگی برخوردار است که آن را همواره حفظ کرده است. نزدیکی مناطق و منازل سازمانی در این شرکت باعث می‌شود دایره روابط اجتماعی کارکنان به خانواده گسترده شود و این عامل حس صمیمیت و الفت را در میان کارکنان شرکت افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که کارکنان شرکت خطوط لوله روابط دوستانه پایداری با یکدیگر دارند.»

سال ۱۳۵۹ با تغییر سمت، به تهران منتقل شدم و فعالیتم را در اداره مرکزی امور اداری خطوط لوله پی گرفتم. طی سال‌های فعالیت، مسئولیت‌هایی همچون ریاست روابط و بهبود محیط کار، ریاست خدمات اجتماعی- رفاهی، ریاست خدمات تخصصی شرکت خطوط لوله را عهده‌دار بودم و با بیش از ۳۷ سال خدمت، به افتخار بازنشستگی نائل شدم.

ورزش کشتی

در تمام سال‌های تحصیل و اشتغال، یکی از بزرگ‌ترین اهداف من در زندگی انجام ورزش قهرمانی و در کنار آن آموختن و آموزاندن بوده است. من همزمان با انجام مسئولیت‌های اداری به طور جدی و حرفه‌ای ورزش کشتی را دنبال کردم تا جایی که در سال ۱۳۶۰ و پس از اتمام فعالیت ورزشی قهرمانی، دوره مربی‌گری و داوری را با موفقیت پشت سر گذاشتم و توانستم چهار درجه داوری ملی و درجه بین‌المللی داوری را زیر نظر مدرسان فدراسیون جهانی کشتی کسب کنم و تا دریافت مدرک درجه یک بین‌المللی پیش بروم.

علاقه و پشتکار من در این رشته به حدی بود که به مدت بیست سال دبیری کمیته داوران فدراسیون کشتی را برعهده داشتم. طی سال‌های اشتغال بارها به عنوان داور بین‌المللی به مسابقات مختلف اعزام شدم. همزمان با داوری، به عنوان مدرس به آموزش داوری می‌پرداختم. همچنین به عنوان مدرس ملی المپیک و ورزش‌های پهلوانی در فدراسیون کشتی فعالیت داشتم.

بد نیست اشاره کنم در سال ۶۳ به درخواست مسئولان شرکت خطوط لوله، ورزش را در این شرکت راه‌اندازی کردم که طی سال‌ها در رشته‌های متعدد مسابقاتی بین کارکنان برگزار می‌شد. در حال حاضر نیز در بخش ورزش کانون شرکت خطوط لوله و مخابرات در خدمت بازنشستگان هستم.

کشتی و نفت

باید بگویم نفت و کشتی را به یک اندازه دوست دارم اما اگر بخواهم منصف باشم باید بگویم تعلق خاطرم به نفت بیشتر است. من در نفت تربیت شدم، بالیدم و بهترین ایام عمرم را در این صنعت به‌سرآوردم.

قهرمان یا پهلوان

من مدرس کشتی پهلوانی بودم. قهرمان معنایی کاملا متفاوت با پهلوان دارد. اول این که قهرمان در هر رشته‌ای به دنبال کسب بالاترین مقام‌هاست و همه تلاش‌هایش متوجه به دست آوردن سکوی برتر، اما ورزش پهلوانی بر مدار جوانمردی و اخلاق می‌گردد که ضمن تبحر در ورزش، مردم‌داری و درستی و پاکی را نیز از نظر دور نمی‌دارد. دیگر این که عمر قهرمانی کوتاه است اما پهلوان هیچ‌گاه از خاطرها فراموش نمی‌شود مثل زنده‌یاد پوریای ولی، تختی و ...

 ورزش و کانون

وظیفه ما در کانون، هدایت بازنشستگان به سمت ورزش است. نگاه ما از سویی به رهنمودهای صندوق به عنوان تصمیم‌گیرنده و سیاستگذار بوده و از سویی در پی آنیم که گرایش و شوق به ورزش را در میان بازنشستگان بپرورانیم. هدف صندوق‌ها از برگزاری برنامه‌های ورزشی تامین سلامت و نشاط بازنشستگان است، ما نیز در همین راستا می‌کوشیم با برگزاری برنامه‌هایی به تحقق این هدف کمک کنیم. اما مهم‌ترین انگیزه در خود افراد است. تلاش ما این است که بازنشستگان را به این باور برسانیم که ورزش بهترین راه کسب سلامت بوده و با روآوردن به آن می‌توانند سلامت خود را بیمه کنند. فرصت را مغتنم می‌شمارم و از بازنشستگان عزیز و خانواده محترم آنها دعوت می‌کنم  برای ثبت‌نام در رشته‌های ورزشی به کانون خطوط لوله و مخابرات نفت ایران مراجعه کنند.

برای ما بنویسید

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 3 =