کد خبر: 5148
سرویس: گردشگری
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۳۹۸ - ۰۰:۲۷
چابهار

قایقران هایی در ساحل گواتر انتظار شما را می کشند تا دلفین هایی که کمی دورتر از ساحل زندگی می کنند را به شما نشان دهند.

در چند سال اخیر افراد در هر سنی تمایل بیشتری به سفر با تور نشان داده و یکی از نیازهای روحی خود را در سفر و طبیعت گردی یافته اند. کافی است کوله خود را ببندید و همراه با یکی از تورها راهی شوید، هیجان و نشاط به سراغ شما می آید. حرکت در جاده و تماشای دشت و کوه ها آغاز این راه است. ما چابهار را برای سفر انتخاب کردیم، شهری با جاذبه های متعدد و متفاوت، مسیر تهران تا چابهار دو مسیر دارد: راه اول از یزد، کرمان، بم و ایرانشهر می‌گذرد که به طور تقریبی ۱۹۶۱ کیلومتر است. مسیر دیگر، یزد، سیرجان، بندرعباس و جاسک است اما به دلیل نامناسب بودن جاده در شرایط عادی پیشنهاد نمی شود.  

بنابراین ما مسیر اول را انتخاب کردیم. در این مسیر با اقامت موقت در کمپ شهداد کرمان و سپس از جنگل نِبِکا و  باغ نخل دیدن می کنیم و در ادامه از شهر بم و ایرانشهر عبور می کنیم تا به چابهار برسیم.

روز اول سفر، آسمان پرستاره

چهارشنبه ۲۹ اسفند  ۹۷ساعت ۹: ۴۵ حرکت خود را آغاز کردیم، توصیه می کنم صبح زود حرکت خود را از تهران به سمت کرمان آغاز کنید (تا بتوانید شب را در کمپ کویری شهداد کرمان بگذرانید) و همچنین حتماً تدارک شام همان روز و صبحانه روز بعد را ببینید. فاصله تهران تا کرمان ۹۸۲ کیلومتر است و طی کردن این مسیر با اتوبوس تور تقریبا ۱۱ ساعت زمان برد. زمان به تحویل سال نزدیک می شد و ما به کرمان رسیده بودیم بنابراین با توجه به نزدیکی زمان سال تحویل در بوستانی به نام مادر برنامه تحویل سال خود را آغاز و لحظات زیبایی را خلق کردیم و سپس راه را ادامه دادیم. تا رسیدن به کمپ کویری شهداد با توجه به جاده سربالایی و ناهموار کوه تقریبا ۳ ساعت زمان دیگر صرف شد، با این وجود چادر زدن در کپه ها و آتش روشن کردن و تماشای آسمان صاف و پر ستاره ارزش تحمل سختی راه را داشت.

روز دوم؛ گرم ترین جای دنیا

پس از صرف صبحانه حرکت به سمت بم را آغاز می کنیم هنوز ده کیلومتر از کمپ فاصله نگرفته "جنگل نِبِکا " در سمت راست شما خودنمایی می کند، این جنگل از منحصربفرد ترین جنگل های گز نبکایی در دنیا می باشد (گز نوعی گیاه کویری است که مانع از فرسایش خاک می شود و همچنین عامل اصلی تشکیل تپه های شنی که رَمَل نام دارد، است) چراکه این جنگل از مرتفع ترین جنگل های نبکایی دنیاست که درنوع خودش بسیار زیباست. این جنگل در نزدیکی روستاهای شفیع آباد و شهداد واقع شده است. جالب است بدانیم که در این منطقه، کویری بنام گندم بریان وجود دارد که گرمترین جای دنیا معرفی شده است زیرا بعضاً دمای این محدوده به ۷۶ تا ۷۷ درجه سانتی گراد می رسد در این دما یک تخم مرغ را می شود نیم رو کرد!.

در ادامه سفر به روستای "شفیع آباد" می رسیم. از یکی از ساکنین محلی تقاضا کردیم که نخلستان خود را برای ساعتی در اختیار ما بگذارد، زیبایی درختان نخل محسور کننده است ساعتی را در آنجا می گذرانیم. در این منطقه قنات های زیادی نیز وجود دارد که برای کشت نخلستان ها بسیار ضروریست.

سفر را ادامه می دهیم...

  در صورتی که عجله ندارید و زمان کافی برای سفرتان دارید، می توانید از " قلعه ناصری" واقع درمنطقه ایرانشهر دیدن کنید و پس از آن به سمت "چشمه آبگرم بزمان" حرکت کنید. آب این چشمه خاصیت درمانی خوبی دارد و با آب‌تنی در آن می‌توانید هم خستگی راه را از تن به در کنید و هم برای حرکت به سمت مقصد بعدی خود تجدید قوا کنید.   لابد با خود می گویید چه راه دوری اما جاذبه ها و زیبائی های مسیر، سختی راه را لذتبخش می کند.

با فرا رسیدن شب در یکی از قهوه خانه های بین راهی توقف می کنیم، مرزبانان سخت کوش نیروی انتظامی و محلی ها  در لباس خود پرقدرت جلوه می کنند و آرامش و امنیت راه را نوید می دهند. عطر و رطوبت هوای بندر از این فاصله حس می شود. نزدیکی صبح به محل استقرارمان در چابهار رسیدیم و حالا طبیعت گردی در مقصد آغاز شد.

روز سوم؛ ساحل تیس

بعنوان اولین جاذبه از " قلعه پرتقالی ها " بازدید کردیم بیگانگان پرتقالی که خیال خام اشغال ایران را در سر داشتند و راهی خلیج فارس شده بودند بدلیل موقعیت استراتژیک، تپه دیده بانی مرزداران ایرانی را انتخاب کرده و قلعه ای با ۵۴ متر طول و ۲۶ متر عرض و ارتفاع ۱۵ متر با سنگ و آجر با ملات ساروج بنا کردند. اگر بالای تپه بروید و به اطراف خود نگاه کنید، متوجه معنای واقعی کلمه " استراتژیک " می شوید، حالا همه روستا و پهنه بیکران دریا و خلیج تیس، تمام زیر پایتان است.  با سرعت بیشتری از پلاژ ساحلی تیس و مجموعه تفریحی و تجاری لیپار بازدید کردیم.

هنگام  ظهر به توصیه لیدرمحلی وعده نهار خود را در رستوران خلیج صرف کردیم، مجموعه ای بسیار سرسبز و با منظره رو به دریا و غذای های بومی مانند بریانی، کرایی، ماهی شیر و ... که با ادویه هایی به نام «گرم مصالح» یا گرم ماسالا تهیه می شود. پس از  صرف ناهار، راهی منطقه آزاد تجاری شده و از آن بازدید کردیم، پاساژ ابریشم، صدف، تیس، صالح یار، فردوس و ... خرید پارچه، ملافه های رنگی و زیبا، ترشی های انبه، زیور آلات سنتی بلوچی، لوازم برقی و ... از خریدهای لذت بخش بود.  شام را در مجموعه تفریحی، گردشگری " تاج محل" لب ساحل صرف کردیم، ایستادن روی شن های خیس زیر نور مهتاب و برخورد آب های ناشی از موج به پاهایمان و برگشت آن، بسیار آرامش بخش بود. اما بیاد داشته باشید زمانیکه قصد رفتن به ساحل را دارید حتماً لباس اضافه همراه خود داشته باشید.

روز چهارم؛ آب صورتی

در جاده ساحلی چابهار- گواتر بی شمار منظره وجود دارد که هر چشمی را خیره می کند و حتی قهرترین فرد با طبیعت را به وجد می آورد. یکی از این مناظر خیره کننده، " تالاب لیپار" است. علاوه بر وجود پرنده گان کمیاب در این تالاب، شگفتی و اعجازانگیز بودن آن به دلیل رنگ صورتی آب آن است و علت این امر وجود بیش از حد پلانگتون های گیاهی از ماه بهمن تا مهر است.

در ادامه جاده یعنی ۳۵ کیلومتری چابهار به رشته " کوه های مریخی" می رسیم که در سمت چپ خود خواهید دید و آبی بیکران دریا در سمت راست شماست. از این جهت این نام را دارد که شما را به یاد فیلم های تخیلی درباره کره مریخ می اندازد. کوه هایی با چنین ویژگی و وسعت تنها در چابهار وجود دارد و شما نمی توانید گستردگی آنرا در جای دیگری از کره زمین پیدا کنید.

  جاده ساحلی چابهار- گواتر را ادامه دادیم تا به ساحل صخره ای و پس از بازدید آن به " پسابندر" رسیدیم جایی که چند سردخانه و کارخانه فراوری ماهی در آن وجود داشت و لنج ها و قایق های کوچک و بزرگ زیادی در آن پهلو گرفته بودند چند مسئول سردخانه و خدمه لنج ها با مهربانی و مهمان نوازی اجازه دادند ما وارد لنج شویم، لنچ های زیادی وجود داشت که کنار یکدیگر و چسبیده به هم پهلو گرفته بودند و می توانستی با یک پرش از لبه یکی از قایق ها  به داخل دیگری وارد شوی. البته شما اینکار را نکنید.

 یکی از لنج ها درحال شستشوی عرشه و بارگیری آذوقه کارکنان خود برای مدت سه ماه بود که قرار بود برای صید ماهی روی دریا باشند و در این مدت اغلب غذای آنها را غذاهای کنسروی و ماهی که خودشان از دریا صید می کنند تشکیل می دهد. گفتنی است که ماهی گیران پسابندر بیشتر از همه صیادان ناحیه " مکران " شاه میگو به تور می اندازند چون این منطقه به یکی از زیست گاه های لابستر نزدیک است و همین موضوع سبب شهرت شان در کشورهای جنوب خلیج فارس شده است.

از مهمان نوازی آنان قدردانی کردیم و راه را به سمت منطقه صفر مرزیِ ایران و پاکستان با نام " گواتر" که در ۱۵ کیلومتری آنجا بود طی کردیم، اما نه فقط برای رسیدن به مرز، بلکه برای دیدن یکی دیگر از شگفتی های طبیعت. جایی که همه تصاویر معمول از جنگل و دریا را به هم می ریزد و تصویر هیجان انگیزی از جنگل را به شما می دهد.

 در ساحل گواتر قایقران هایی انتظار شما را می کشند تا دلفین هایی که کمی دورتر از ساحل آنجا زندگی می کنند را به شما نشان دهند.  کمی جلوتر جنگل های زیبای " حرّا " شما را غافلگیر می کند. درختانی روییده در بستر دریا، بگونه ای که ریشه آن ها در آب مشخص است، این جنگل کمیاب و زیبا از درختان حرا یا مانگرو ۶۰۰ هکتار از ساحل خلیج گواتر را دربرگرفته است.

همسایگی جنگل حرّا با آبسنگ های مرجانی یک زیست گاه مناسب برای پرندگان نادر، آبزیان و گیاهان ایجاد کرده است، از اینرو چنین زیست گاهی اهمیت ویژه ای دارد، به همین دلیل این منطقه بعنوان بیستمین تالاب ثبت شده جهانی شده است. درختان جنگل حرا به نعمت وجود جزر و مد دریا رشد می کنند و تکثیر می شوند. هنگام جزر که آب دریا پایین می رود، ریشه های درختان از آب بیرون می آید و اکسیژن مورد نیازشان را می گیرند. در زمان مد، درختان باز به زیر آب می روند، آنقدر که گاهی تنها می توان شاخه های آنرا دید.   سفر ادامه دارد، برای دیدن دماغه و اسکله "بریس" به راه افتادیم.  این محل به نسبت از اسکله پسابندر، بزرگ، پر رونق و قدیمی تر بود. جاذبه های این منطقه، تقریباً همه گردشگران چابهار را به بریس می کشاند.

 روز پنجم؛ برو به درک

زنجیره عجایب طبیعی سواحل  چابهار را روستای " دَرَک" کامل می کند، جایی که می توان هم جواری کویر و دریا را دید. رمل ها (تپه های شنی)، نخل و دریا، همه آن چیزی است که در یک قاب بسیار زیبا قرار می گیرد و تصویری یگانه را می سازد چنان یگانه و دیده نشده که بیننده دوست دارد ساعت ها به تماشای آن بنشیند. آنهایی که این روستا را دیده اند، می گویند "دیگر برو به درک" نفرین نیست یک آرزوی شیرین است. اگر روی یکی از رمل ها بنشینید و تصویری از دریای عمان نداشته باشید، حس می کنید میان یکی از کویرهای معروف کشور هستید، اما کافی است از رمل ها بالا بروید تصویر کویر و دریا بهم می پیوندند و منظره زیبا و نابی را می سازد که ساعت ها می توان به تماشایش نشست و قاب هایی را می سازد.

  پس از درک به سمت " باغستان موز" حرکت کردیم که در پانزده کیلومتری درک بود، با اینکه چابهار در تقسیم بندی های جغرافیایی جز مناطق خشک و کم باران کشور محسوب می شود اما دارای پهنه های کشاورزی و باغداری است که چشم ها را خیره می کند. در منطقه ای که حداقل ۹ ماه از سال، گرمای طاقت فرسایی دارد، خنکای سایه سار درختان میوه، دلچسب و فراموش نشدنی است، در این باغ ها برخی از میوه و برخی سبزیجات مانند خرما، موز، پاپایا، زیتون، انبه، پرتقال، نارنگی، لیمو شیرین، پیاز، گوجه، هندوانه، گندم دیم، نباتات جالیزی، ذرت، جو، ماش، سبزی و ...همچنین در این باغ ها سنجاب، خرگوش، جربیل، انواع پرندگان، چند گونه مار و روباه شنی که از حیوانات کمیاب و درمعرض انقراض هستند، دیده می شود.

 کلام آخر اینکه چابهار معدن نامشکوفه ای از آیین ها و باورها با طبیعت بکر و اقلیمی سرکش است که جغرافیای اعجاب آوری را در خود جای داده است. سرزمینی با بی شمار میراث باستانی و محوطه های تاریخی با مردمانی به غایت خونگرم و مهمانپذیر و دلیر. استان سیستان و بلوچستان درست مانند یک رمان خواندنی است وقتی باب اول را خواندی غرق در آن می شوی تا صفحه آخر.

سیده کبری حسینی / زمان سفر به چابهار  _ هفته نخست فروردین ماه ۱۳۹۸

برای ما بنویسید

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 2 =